م تراود مهتاب...

کارفرمای من خداستمن سال 98 بصورت حق التدریس مشغول بکار شدم . همکارانم میگفتند ما حداقل 5 سال حق التدریس بودیم و سپس شرکتی شده بودند و تعداد کمی از همکاران هم بعد از سالها قراردادی بودند. با قرارگیری یکسری افراد با دید باز در ریاست و سفارش ها و ... من کمتر از یکسال شرکتی و با آمدن بخشنامه های جدید تا دو سال و نیم بعد از شروع بکارم رسمی قطعی شدم. بطوری چشمان همگان گرد و دهان همگان باز ماند. امروز با جمله ای که در فضای مجازی دیدم یادم آمد من آن روزها میگفتم کارفرمایم خداست و چه بسا از بخشندگی و دست و دلبازی کارفرمایم این مسیر برای من سهل شد درحالیکه بسیاری از همکارانم در آستانه ی بازنشستگی هنوز شرکتی یا قراردادی اند.میخواهم همچنان بگویم کارفرمایم خداست و چشم به قضاوت رییس و روسا نداشته باشم قطعا خدا بهترین ها را نصیبم میکند. سه شنبه ۱۴۰۳/۰۳/۲۲ |   م تراود مهتاب......